Integrere of inbörgere
Ein aw möpke in ein nui jeske
Abel woende al ein tiedsje in Mestreech. Meh heer spraok en verstoont gein Nederlands en Mestreechs koelek. Heer woort dan ouch aongesproke door eine ambteneer vaan ’t Buro veur Integratie. “Abel dit kan zo niet langer. Je moet integreren. Inburgeren noemen ze dat tegenwoordig”.
Abel waor verpopzak nao hoes gegaange. Heer snapde dao niks vaan. Integreren en inburgeren, wat zou dat zien. Heer voont ’t allein meh benkelek. Mesjiens sjikke ze miech trök.
Heer klaogde bie ziene naober Lewieke en dee begreep wat ze tegen häöm gezag hadde. “Abel, doe mós mie oonder de lui gaon. Gaank es nao ‘ne kaffee”. Dat léste begreep Abel.
Heer gong nao de Knijnspiep en zat ziech aon ’t bufet. Dao zaote al get Mestreechtenere. Abel stelde ziech veur, meh wat ze zagde kós heer neet volge.
Abel dach, iech gaon ins op de vrunteleke toer en heer zag: “Miech geef ein rundsje”. Boe-op Sjeng zag: “Nein Abel, dat zegkste verkierd. Doe mós zègke Iech geef ein rundsje”.
Abel bedach ziech neet en zag: “Dat is miech ouch good”, daobei zaot ‘r in zien eigenste te koechele. Heer voont dat ‘r al prima aon ’t inbörgere waor.
Pierre Swillens
pierre swillens 
Geef een reactie