Een vluchtige ontmoeting

verkeerde inschatting

Pedro slenterde door de binnenstad van N. Vermoeid besloot hij om een kop koffie te gaan drinken. Toen hij een gustige gelegenheid dacht gevonden te hebben, ging hij naar binnen. Het was er vol. Alle tafeltjes waren bezet, meestal door een persoon.

Aan het raam zat een knappe jonge vrouw met donker haar. Pedro dacht, als ik toch ergens moet aanschuiven, dan maar goed. Beleefd vroeg hij of de stoel vrij was. Bemoedigend knikte de vrouw hem bevestigend toe.

Pedro begon met haar een gesprek. Zij bleek een vluchtelige te zijn uit Iran. Als studente had zij zich politiek aangesloten bij een oppositiepartij. Toen haar aktiviteiten bekend raakten, werd de grond haar te heet onder de voeten. Zij week uit naar Nederland en studeerde nu politicologie aan de plaatselijke universiteit.

Pedro raakte in de ban van de vrouw. Zij was niet alleen bloedmooi, maar ook een aangenaam vertelster. Hij vergat volkomen, waarvoor hij was gekomen. Ineens zag hij op het tafeltje een bord staan met het opschrift Selfservice. “Mag ik u een kop koffie aanbieden?” vroeg hij aan de vrouw. “Ja graag” antwoordde deze.

Pedro stond op en liep naar het buffet voor twee koppen koffie. Toen hij wilde betalen, ontdekte hij dat hij zijn portemonnee kwijt was.  Geschrokken liep hij terug naar zijn tafeltje. Misschien had hij de portemonnee daar laten liggen.

Bij de tafel aangekomen, bemerkte Pedro dat zijn gesprekspartner was verdwenen en er lag ook geen portemonnee. Ineens realiseerde hij zich, dat hij tijdens het halen van de koffie tegen een man was gebotst. De man had ook nog “Sorry” gezegd.

Pierre Swillens

Tags: Iran, kop koffie, oppositiepartij, politicologie, portemonnee, universiteit, vluchtelinge