Archief | augustus, 2012

Lucratieve handel in koffieautomaten (2)

27 aug

Verkooppromotie

(Voortzetting van Lucratieve handel in koffieautomaten-1)

Grand Canyon

Las Vegas

Grand Canyon

Ebbe verheugde zich op de bezichtiging van de Grand Canyon. Per vliegtuig zou de Grand Canyon worden overgestoken naar een airstrip aan de overzijde. Vervolgens zou per bus een tocht worden gemaakt langs de Grand Canyon met stops op bekende uitzichtpunten.
Ebbe raakte onder de indruk van dit natuurverschijnsel. De Coloradorivier lag er nu als een stroompje bij, maar kon in het voorjaar door smeltende sneeuw behoorlijk uitgroeien tot een woeste stroom. In miljoenen jaren heeft deze rivier een kloof met een lengte van 435 km doen ontstaan. De breedte van de kloof varieert tussen de 15 en 29 kilometer en de Canyon is meer dan1.600 m. diep.

Vanuit het vliegtuig kon de Canyon Ebbe weinig bekoren. Hij zag een futuristisch onregelmatig landschap en hij berekende dat er nergens een geschikte landingsplek was, wanneer het vliegtuig in nood zou raken.

Show in het MGM Grand Hotel

Las Vegas

MGM Grand Hotel Las Vegas

De show was spectaculair. Er was zelfs een mini-musical met als thema de ondergang van de Titanic. Op het podium was de voorsteven van een schip nagebouwd, die met geweld en veel lichteffecten ten onder ging.

Via vliegtuigjes in de nok van de zaal werden luchtgevechten uit WW I nagespeeld. Ebbe bemerkte dat je wel enige fantasie bij de show moest hebben

Het meeste moest hij lachen om een variété-tussennummer  van een trainer met een grote chimpansee. Deze chimpansee waren menselijke trekken aangeleerd. Wanneer de trainer hem passeerde dan greep de chimpansee met een grote hand naar diens achterwerk. De trainer deed alsof hij er niet van gediend was.
De aap maakte het niets uit. Hij wist, dat hij voor elke greep na afloop een banaan kreeg.

Later zag Ebbe het variéténummer thuis op de TV. Hij herkende de aap aan zijn manieren.

Casino in Ceasars Palace

Las Vegas

Casino in Ceasars Palace, Las Vegas

Aan alles komt een einde en zo maakte Ebbe zich op voor zijn vertrek uit Las Vegas. Het was nog vroeg in de morgen en het hotel en het casino waren nog in een betrekkelijke rust.
Ebbe had nog een half uur voordat de bus zou arriveren, die hem naar het vliegveld zou brengen. Hij had nog geen bezoek aan het Casino gebracht. Hij wilde zijn geluk wel eens proberen op een ‘eenarmige bandiet’, zoals deze met honderdtallen in een zaal stonden.

Hij ontdekte dat de automaten met munten in de vorm van quarter-dollars moesten worden bediend. Hij wisselde bij de juffrouw een biljet van vijf dollars voor quarter-dollars. Hij kon dus even spelen. Hij zag dat je de inzet kon verdubbelen, waardoor een eventuele prijs eveneens werd verdubbeld. Aangezien Ebbe niet veel tijd had, besloot hij hiervan gebruik te maken.

Na een aarzelend begin, begon het plotseling te lopen. Hij stak twee quarter-dollars in de gleuf, trok aan de arm en hoorde de kassa rinkelen. Er kwam meer uit, dan hij erin stopte. Ebbe greep een bigsize colabeker, die stonden er immers voor, en verzamelde de ‘uitgespuwde’ munten. De beker vulde zich volledig.

Tot Ebbes geluk moest hij stoppen, want de bus stond op vertrek.  Was dit niet het geval geweest, dan was hij doorgegaan en dan had hij waarschijnlijk zijn munten er weer ingestopt. Hij ging met zijn beker naar de juffrouw. Deze kieperde onaangedaan de inhoud van de beker in een geldtelmachine.  Na enig gerammel en getel kwam er in een venstertje een getal van 104 dollars te staan. Dat bedrag werd aan Ebbe uitbetaald. Ebbe bemerkte dat er zich totaal geen conversatie had voorgedaan. Hem werd ook geen prettige dag verder gewenst bij de besteding van de 104 Am. dollars.

Thuisgekomen kocht Ebbe van de 104 Am. dollars een tennisracket, helaas niet van het merk, dat hij in Las Vegas gezien had. Dat merk was in Europa nog niet beschikbaar.

Ebbe vertelde zijn vrouw niets over zijn kamer in Ceasars Palace. Hij beschouwde het als een detail en misschien bracht het haar op andere gedachten over zijn verblijf.

Ebbe had het gevoel, dat hij even in een schijnwereld had geleefd.

Pierre Swillens

Tags: , , , , , , , ,

Lucratieve handel in koffieautomaten (1)

27 aug

Verkooppromotie

Verkoopquotum als taakstelling

Ebbe was een hardwerkende Zweedse vertegenwoordiger in koffieautomaten. Hij vertegenwoordigde een Amerikaans bedrijf, dat wereldwijd koffieautomaten verkocht of verhuurde.
Ebbe werkte vanuit de Branch Stockholm en had grote klanten. Het liefst verhuurde hij de automaten. Dan nam zijn bedrijf het onderhoud en het vullen van de automaten over, hetgeen een lucratieve business opleverde. Bovendien werden de apparaten van tijd tot tijd vervangen door nieuwere modellen, zodat de omzet steeds verzekerd was.

Elk jaar kreeg Ebbe een verkoopquotum toegewezen. Door zijn grote klantenkring haalde Ebbe dat met gemak. Als het jaar dan voorbij was, behoorde Ebbe tot de 100%-club. Een eer, die de verkopers op prijs stelden, want er was een douceurtje  aan verbonden. Het Amerikaanse bedrijf organiseerde dan voor de 100-procenters een ‘convention’ met prijsuitreiking, meestal in een ander werelddeel. Europeanen haalden ze dan naar Noord- of Zuid-Amerika, de Amerikanen naar Europa of een ander werelddeel.

Las Vegas

Las Vegas

The Strip in Las Vegas

Het afgelopen jaar was Ebbe weer succesvol geweest en hij vernam dat zijn Amerikaanse bazen dat honoreerden met een vijfdaagse ‘conventie’ in Las Vegas. Hij wist ook, dat het programma meer entertainment zou bieden dan zakelijke beslommeringen. Meestal bestonden de laatste uit diners en prijsuitreiking.

Het was wel jammer, dat hij nooit zijn vrouw mocht meenemen. Het bedrijf wist uit ervaring, dat dit alleen maar problemen zou opleveren. Men moest dan ook rekening houden met de wensen (en grillen) van de vrouwen van de vertegenwoordigers. Het eigen personeel had men beter in de hand.

Ebbe bestudeerde ijverig het programma. Als locatie was gekozen voor Ceasars Palace, liggend aan The Strip, en dat was niet mis. Verder was een bezichtiging aan de Grand Canyon geprogrammeerd en was een bezoek aan een showavond in het MGM Grand Hotel voorzien. In Ceasars Palace trad elke avond Frank Sinatra op, maar waarschijnlijk had het Amerikaans bedrijf, dat te kostbaar gevonden.
Verder kon men voor eigen rekening gebruikmaken van de twee casino’s, die Ceasars Palace rijk was

Ceasars Palace

Las Vegas

Ceasars Palace

Ebbe keek zijn ogen uit in Ceasars Palace. De entree was via een casino, daar had Ebbe even geen aandacht voor. In de hal ontwaarde hij bij elke lift een politieagent, die nauwkeurig waarnam met welke bedoeling men in de lift stapte. Notoire ‘hookers’ werden op discrete wijze eruit gevist. Het raakte Ebbe niet, want hij had geen aspiraties in die richting.

De toegewezen kamer overweldigde Ebbe. Hij realiseerde zich, dat je er gemakkelijk met een mountainbike kon rondfietsen, zonder een meubel te raken, vergemakkelijkt door een rond bed als middelpunt van de kamer. De badkamer lag erbij als een soort open keuken, alleen het toilet was enigszins afgeschermd. Tussen de badkamer en het bed was een jacuzzi voor minstens twee personen. Je kon dus van het bad naar de jacuzzi en vervolgens naar het bed ‘hoppen’. Aangezien Ebbe alleen was, dacht hij nog niet aan ‘hoppen’.

Toen Ebbe even op bed ging liggen, ontdekte hij dat het hele plafond als spiegel was uitgevoerd. Hij bedacht zich, dat als zijn vrouw bij hem was geweest en ze de liefde zouden bedrijven er maar één naar het plafond had kunnen kijken.  Tenzij hij nog een standje had kunnen bedenken, waarbij ze allebei naar het plafond hadden kunnen kijken.

De inrichting van de kamer boeide Ebbe niet lang. Als eenling zou hij geen gebruikmaken van de jacuzzi en verder was hij alleen maar op de kamer voor te slapen.

Bokspartij Larry Holmes vs Gerry Cooney

Las Vegas

Bokspartij Larry Holmes vs Gerry Cooney

Ebbe ging op onderzoek uit buiten het hotel. Hij merkte dat op het terrein van het hotel een boksarena was opgebouwd, waarin wel tienduizend toeschouwers konden plaatsnemen. Hij ontdekte dat er binnenkort een wedstrijd was voor het WBC kampioenschap zwaargewicht tussen Larry Holmes en Gerry Cooney.

Tot zijn verrassing zag hij dat Larry Holmes, die hij herkende van de televisie, begeleid door een politieagent en een verzorger op weg was naar de boksarena voor een sparringpartij.
Ebbe waagde een kijkje binnen de arena en zag dat er minstens vierduizend toeschouwers zaten, die afkwamen op het sparringpartijtje van Larry Holmes.
(Later zag Ebbe op de televisie in Zweden hoe Larry Holmes in de dertiende ronde door TKO van Gerry Clooney won).

Ebbe liet het boksen voor wat het was en zag dat er een aantal buiten-tennisbanen waren, waar druk werd getennist en les gegeven.

Pancho Gonzales

Las Vegas

Pancho Gonzales

Ebbe had veel vrije tijd, daarom had hij met collega’s afgesproken om in de voormiddag een potje te gaan tennissen. Een tennisracket had hij niet, maar dat was daar wel te huren.
Op de tenniscourt trof hij in de sportwinkel een alleraardigste juffrouw, die hem wel een tennisracket wilde verhuren. Ebbe moest wel 5 dollars per uur neertellen. Ebbe vond het geen bezwaar, want het was een fijn tennisracket. Van het merk had hij in Europa nog niet gehoord.

Na de lunch wilde Ebbe weer gaan tennissen en hij vervoegde zich in de winkel voor hetzelfde racket. Hij kreeg van het meisje nu nul op zijn rekwest. Het meisje zei, dat zij op haar donder had gekregen van haar baas Pancho Gonzales. Zij had een tennisracket uit de winkelvoorraad verhuurd.
Ebbe zag Pancho zitten in zijn kantoortje en die bleef onverbiddelijk op Ebbes verzoek voor het fijne tennisracket. Pancho had wel wat anders te doen. Hij had waarschijnlijk de hele voormiddag op bed gelegen, maar nu wenste hij zich niet met racketverhuur bezig te houden.
Ebbe moest genoegen nemen met een minder racket.

Ebbe herkende Pancho van de televisie en wel aan zijn markante snor. Pancho was in zijn jonge jaren een verdienstelijk tennisser geweest en had tot het Kramer-circues behoort. Hij was gestopt met tennis, maar had een lucratieve baan als Tennis Director en Tournament Director van Ceasars Palace, een weidse naam voor een uithangbord.

Voor Ebbe ging Pancho af. Jaren later hoorde Ebbe dat Pancho door zijn baas ontslagen was, omdat hij geen tennisles wilde geven aan de vrouw van de baas. Pancho was waarschijnlijk kieskeurig hierin en gaf wel blijk van standvastigheid, gezien Ebbes ervaring met het racket.

Nog later hoorde hij dat Pancho inmiddels zes keer getrouwd was. Met een vrouw zelfs tweemaal. Zijn laatste aanwinst was de aanmerkelijk jongere Rita, een zus van André Agassi. Pancho had Rita wel tennisles gegeven en meteen haar hart veroverd.
Pancho raakte na zijn ontslag aan lager wal en stierf door iedereen verlaten , behalve door Rita en hun gemeenschappelijk zoon. Uit piëteit voor zijn zus betaalde André Agassi de begrafenis van Pancho.

(wordt vervolgd)

Pierre Swillens

Tags: , , , , , , , , , , , , , , ,

Olympische Spelen (2)

12 aug

Epke Zonderland turnt goud

Introductie van de Epke Zonderland-triple

Nederland behaalde zes gouden medailles op de Olympische Spelen in Londen. De een nog mooier dan de andere. Maar een stak er voor mij bovenuit, namelijk de gouden medaille van Epke Zonderland voor zijn rekstokoefening. Deze medaille was een beloning voor een sporter, die daar vier jaar naartoe had geleefd. Die zich tot doel had gesteld, het behalen van een gouden medaille in het turnen tijdens de Olympische Spelen te Londen.

Epkes lange weg naar Londen

Op de Olympische Spelen te Peking in 2008 werd Epke na een rampzalige oefening zevende aan de rekstok. De Chinees Zou Kai werd toen Olympisch kampioen, de Amerikaan Jonathan Horton werd tweede en de Duitser Fabian Hambüchen derde. Deze drie turners waren in Londen ook medefinalisten, maar nu wist Epke ze achter zich te laten.
Waarschijnlijk heeft Epke zich in Peking voorgenomen, dat hij zich bij de volgende Spelen zou revancheren.

Maar eerst moest hij zich voor de Spelen in Londen kwalificeren. In het begin ging het goed. Op de WK”s van 2009 en 2010 won Epke de zilveren medaille. Maar op het WK 2011 in Tokio ging het mis. Door een mislukte oefening werd Epke slechts vijfde en hij slaagde er niet in om zich rechtstreeks voor de Spelen te plaatsen.
De KNGU had nog één startbewijs voor Londen en daarvoor kwamen in aanmerking Epke en Jeffrey Wammes. Beiden moesten wel vormbehoud tonen. De KNGU wees uiteindelijk Epke aan, omdat ze verwachtte, dat hij de meeste kans maakte op een medaille. Wammes vocht dit echter aan bij de rechter en deze besliste dat de aanwijzing voorbarig was. Wammes had vormbehoud getoond, maar Epke had dat nog niet gedaan. Eerst dan mocht de bond zijn gemotiveerde beslissing nemen.
Epke slaagde erin om vormbehoud te tonen en Wammes raakte bovendien geblesseerd, zodat de KNGU alsnog Epke aanwees voor deelname aan de Olympische Spelen te Londen.

Breuk met coach

Epke kreeg nog meer te verduren. Epke komt trouwens uit een turnfamilie. Zijn broer Herre turnde, zijn vader heeft een functie bij de turnbond en en zijn moeder is gek op turnen. De familie steunde hem volkomen. Epke had vanuit zijn juniorentijd gewerkt met zijn jeugdcoach Gerard Speerstra, die bovendien een huisvriend was geworden. Maar na achttien jaar kwam hieraan een einde. In maart 2010 werd Speerstra door de turnbond ontslagen, omdat hij zich kritisch over de bond had uitgelaten.
Epke betreurde het ontslag van Speerstra, maar verzette zich niet, hij had de bond nodig en zelfstandig doorgaan met Speerstra zag hij ook niet  zitten.
De KNGU benoemde de jeugdcoach Daniël Knibbeler tot hoofdcoach. Deze slaagde erin om een goede relatie met Epke op te bouwen, hetgeen tot optimaal succes in Londen zou leiden.
De turnbond deed er bovendien alles aan om Epke de grootste kans op succes te geven en stelde een sportpsycholoog ter beschikking. Toen Epke met zijn trainer de Epke Zonderland-triple begon te ontwikkelen, adviseerde de sportpsycholoog Epke om zijn oefening te visualiseren. Epke nam dit over.

Ontwikkeling van de Epke Zonderland-triple

Om de moeilijkheidsfactor bij het turnen aan de rekstok te vergroten, turnt de turner een aantal vluchtelementen, genoemd naar de bedenkers, Cassina, Kovacs en Kolman.
De Cassina is een gestrekte salto met een hele schroef boven de stok, de Kovacs is een dubbel gehurkte salto boven de stok en de Kolman is een dubbele salto gehurkt met een hele schroef over de stok. Het is maar, dat U het weet. Deze vluchtelementen worden normaliter afzonderlijk geturnd, afgewisseld door de overgangen in een reuzenzwaai.

In 2007 probeerde Epke met zijn broer Herre of deze drie vluchtelementen achter elkaar waren te turnen, zonder overgangen. Zij kwamen tot de vaststelling, dat dit een moeilijke zaak was, niet zonder risico’s van mislukking.

Eerst in de samenwerking met zijn coach Knibbeler ging Epke er aan denken om de triple in zijn oefening op te nemen. Beiden geven elkaar de eer om als eerste met het idee te zijn gekomen. Zij waren wel overtuigd, dat wilde je in Londen de finale halen om voor een medaille in aanmerking te willen komen, dan moest je spectaculair turnen. Een moeilijkheidsfactor van 7,9 was dan minstens nodig

Epke ging aan de slag door elke dag te oefenen op de triple en op de rest van de oefening. Hij turnde voor het eerst de volledige triple tijdens de Challenger Cup van Maribor in juni 2012. De collega-turners waren gewaarschuwd.

Tijdens de kwalificatie voor de finale bij de Spelen te Londen was Epke het eerst aan de beurt. Hij turnde een combinatie van de Cassina en deKovacs en vervolgens afzonderlijk de Kolman. Hij nam nog geen risico. De jury waardeerde zijn oefening met 15.996, waardoor Epke met de hoogste score in de finale ging. Maar alle turners hadden, net als Epke, nog niet het achterste van hun tong laten zien.

Epke Zonderlands gouden oefening

Ik zat thuis alleen op de bank. Mijn vrouw was met vriendinnen naar de stad. De turnfinale rekstok wilde ik niet missen. Epke was als zesde turner laat aan de beurt. Na de tweede of derde turner begon hij zich zorgvuldig voor te bereiden. Ogenschijnlijk leek hij kalm, maar later verklaarde hij dat hij wel nerveus was, maar dat hij alles onder controle had.

Nerveus zou hij wel moeten worden, want twee Chinese turners kwamen al met scores boven de 16.000. Deze scores werden zelfs nog overtroffen door de verrassende Duitser Hambüchen. Maar Epke leek niet beïnvloed door de prestaties. Hij wist dat zijn beurt nog kwam, zijn finest hour. De schande van Peking moest hij nog uitwissen en het lukte hem.

Hij begon met een fantastische combinatie, de Cassina-Kovacs-Kolman vluchtelementen achter elkaar. Daarna bleef hij gedegen turnen met o.a. nog een Gaylord twee vluchtelement. Hij moest immers de moeilijkheidscoëfficiënt van 7,9 vasthouden. Hij wist dat hij door het lukken van de triple veel bonuspunten had opgebouwd, waardoor eventuele aftrek voor haperingen in het niet zouden vallen. Maar dan moest ook de afsprong nog lukken. En ook die lukte. Epke stond als een huis. Waar de andere finalisten een hupje of een grotere correctie nodig hadden bij de landing van de afsprong, was dit bij Epke niet het geval.

Zijn missie was geslaagd en voor het eerst verscheen een grote glimlach op zijn gezicht. Hij wist het, dit is goud. En 17.000 uitgelaten toeschouwers bevestigden dat. Zijn vriend Fabian Hambüchen wist dat hij zijn eerste plaats kwijt was en de Amerikaan Jonathan Horton, die na hem kwam, feliciteerde hem alvast. Hij wist dat hij aan die score niet zou kunnen tippen.

Toen Epke na de afsprong stond, merkte ik dat ik met beide armen in de lucht op de bank zat. Mijn ´zitsprong´ was kennelijk geslaagd.

Pierre Swillens

p.s. Onvergetelijk was bovendien het commentaar van Hans van Zetten. Hij becommentarieerde met verstand van zaken. Hij wist precies wat Epke deed en wat hij nog moest doen om de moeilijkheidsfactor van 7,9 te halen. En bij de afsprong ging hij uit zijn dak.
Willen jullie nog eens genieten van de gouden oefening van Epke en van het commentaar van Hans van Zetten, klik dan op onderstaande link.

http://nos.nl/os2012/video/404026-os-2012-gouden-oefening-epke.html

Tags: , , , , , , , , , , , , , , , , , ,

Olympische Spelen

7 aug

Deelnemen is belangrijker dan winnen

Hard labeur

Karel is een Belgisch profwielrenner. Geen klasbak, maar alla wat wilt ge. Karel heeft zijn hele leven al ´gewielrend´. Elke dag trainen, met nu en dan ter afwisseling een kermiskoers. Hij behoort niet tot een ploeg, hij vormt als het ware een éénmansploeg. Hij wordt namelijk gesponsord door zijn vader. Zijn vader doet in ´iets´ dat Karel niet helemaal begrijpt. Maar het brengt wel wat op. Zijn vader is niet onbemiddeld.
Af en toe koopt hij voor Karel een nieuwe fiets en laat hierop de naam van zijn bedrijf spuiten. Dat is handig voor Karel, want als hem iemand naar de naam van zijn sponsor vraagt, dan wijst hij op zijn fiets. Is zijn fiets niet voorhanden, dan moet Karel het antwoord schuldig blijven. Iets onthouden, is niet het sterkste punt van Karel.

Elke dag trainen

Karel gaat trouw elke dag trainen met Geert. Zij leggen dan samen heel wat kilometers af. Het Vlaamse land heeft geen geheimen meer voor hen. Zij zouden wel eens in de bergen willen koersen, maar Karel woont nog thuis en hij wil elke avond thuis zijn.
Om de dagelijkse sleur te doorbreken, hebben ze afgesproken dat elke dag iemand anders de afsluitende sprint wint.

Kermiskoersen

Karel is een actief deelnemer aan kermiskoersen. Af en toe wint hij wel eens wat, maar ook hier geldt voor hem: Deelnemen is belangrijker dan winnen.
Zijn vader is zijn belangrijkste supporter. Hij rijdt Karel met zijn auto naar de koers en voorziet hem tijdens de wedstrijd van drinken.
Na afloop doucht Karel zich en gaat vervolgens op zoek naar zijn vader. Deze is steevast te vinden in de jurytent, omdat de borrel daar gratis is. Als sportman drinkt Karel geen alcohol. Hij wil naar huis.
Karel monteert dan zijn fiets op de drager van de auto en vervolgens met enige drang zijn vader op de achterbank. Vervolgens rijdt hij naar huis.

Karel wint een semi-klassieker

Karel neemt wel eens deel aan een semi-klassieker en wist er zowaar een te winnen. Zijn vader had hem vroeg bij de start afgezet en afgesproken, dat hij hem op vooraf afgesproken plekken van drinken en voedsel zou voorzien.
Karel had op het juiste moment aangesloten bij een ontsnapte ‘stoemper’. Hij reed kilometerslang achter het omvangrijke achterwerk van de ‘stoemper’. Hij werd als het ware meegezogen. Overnemen kon hij niet, want hij kon zich niet bevrijden uit het kielzog. Karel was trouwens niet van plan om over te nemen.

Karel merkte dat de ‘stoemper’ vermoeid raakte en een kilometer voor de eindstreep liet hij hem het achterste van zijn tong zien. De ‘stoemper’ kwam tot de ontdekking, dat hij nog nooit achter zo’n belabberd achterwerk had gereden. Maar Karel won en zag dat zijn vader aan de eindstreep stond te glunderen.

Na een verfrissende douche zocht Karel naar zijn vader in de jurytent. Zijn vader had Karels zege uitbundig gevierd. Karel was genoodzaakt om zijn vaste procedure te wijzigen. Hij monteerde eerst zijn vader op de achterbank, die kon namelijk niet meer staan, en vervolgens zijn fiets op de drager van de auto.

Zijn overwinning had nog een nasleep, want het BOIC vaardigde Karel uit voor de Olympische Spelen. Misschien als dank voor zijn noeste inzet voor de wielrennerij.

Karel neemt deel aan de Olympische Spelen

Karel nam die invitatie met beide handen, of beter voeten,  aan. Zijn vader zou hem als persoonlijke coach vergezellen. Karel kreeg voor de eerste keer te maken met het rijden in een team. Zijn ploegleider maakte hem duidelijk, dat hij hand – en spandiensten moest verlenen aan de aangewezen kopman. Karel knoopte dat goed in zijn oren, maar tijdens de race kwam daar weinig van terecht. Karel raakte verzeild in de achterhoede. Hij droeg zelfs een aantal rondes de rode lantaarn. Hij was wel verwonderd, waar ze dat ding zo snel vandaan hadden gehaald.

Maar hij had zich voorgenomen de race uit te rijden, eendachtig aan het motto van Pierre de Coubertin: Deelnemen is belangrijker dan winnen. Temeer omdat hij bij een aantal rondes had gezien, dat zijn vader driftig met een biljet van honderd Euro stond te zwaaien, voor als hij zou uitrijden.
De organisatie dacht er echter ander over. Karel was in de achterste bus geraakt, liever gezegd achter de achterste bus. De organisatie realiseerde zich, dat als Karel niet binnen was, de huldiging nog niet door kon gaan. Hij werd dus met zachte drang verzocht om in de bezemwagen te stappen, die achter de achterste bus aanreed.
Karel had zich verzet, maar moest uiteindelijk zwichten.

Vader streek over zijn hart en gaf hem toch de 100 Euro. Vader had bovendien ontdekt, dat de HHH-tent nog royaler was dan een gangbare jurytent in België. Gelukkig hoefde Karel hem nu niet in de auto te monteren.

Pierre Swillens

Tags: , , , , , , , , , , , ,